Zgodnie z ostatnią obietnicą, iż następny blogowy wpis będzie dotyczył nowego systemu, dzisiaj podajemy garść informacji dotyczących Bogowie wojny – Robert E. Lee, a głównie fazy dowodzenia.
Na tym etapie powstawania gry wiele rzeczy jest jeszcze płynnych, dlatego prosimy miejcie na uwadze, iż pewne drobniejsze kwestie mogą jeszcze ulec zmianie.
Najważniejsza informacja dotyczy skali gry. Ponieważ „bogowie wojny” jako seria ma dotyczyć zawsze dużych bitew, zdecydowaliśmy, bazując na doświadczeniach z BW-N, aby móc rozegrać w rozsądnym czasie i z rozsądną ilością figurek takie starcia jak Gettysburg, Chattanooga, Chickamauga, Malvern Hill, Seven Pines, Fredericksburg i wiele innych wielkich bitew, skala gry zostanie podniesiona.
Podstawową jednostką na polu bitwy będzie brygada. Przedstawi ją jedna podstawka (najprawdopodobniej o rozmiarach 6x3cm). Powiększona będzie także skala mapy, gdzie 1cm będzie przedstawiał 50m (w BW-N 1 = 33m).
Oznacza to, że razem z artylerią i generałami pod Gettysburgiem będzie trochę ponad 100 podstawek, w przeciwieństwie do prawie 400 w skali regimentowej. W tej skali gracze zostaną prawdziwymi wodzami naczelnymi, a nie dowódcami korpusów. Będzie więc można rozgrywać zarówno największe starcia, jak i te średniej wielkości, jak pierwsze Bull Run, drugi Fredericksburg itd.
Największe zmiany – o czym wspominaliśmy już w pierwszym wpisie dot. BW-Lee, dotyczą dowodzenia i rozkazów. BW-N oferuje zaawansowany i wielostopniowy system dowodzenia, który bardzo dobrze oddaje napoleońskie realia, jednak ze względu na swoje skomplikowanie i ilość wyjątków, wydłuża znacznie rozgrywkę, zwłaszcza od korpusu w górę, a także można czasem zapomnieć o niektórych jego zapisach. W BW-Lee naszym zamiarem jest to, aby gracz poczuł się jak prawdziwy wódz naczelny całej armii (nie przejmujący się każdym małym szczegółem), a system rozkazów był atrakcyjny, dający różne możliwości i stwarzający dylematy, a także łatwy do opanowania.
Jak ogólnie będzie to wyglądać:
Wspominaliśmy w poprzednim wpisie iż BW-Lee przechodzi na kostki k10, zatem wszystko będziemy wykonywać właśnie tymi kostkami.
Nasz wódz naczelny będzie dysponował określonymi zdolnościami, które na początku każdej tury dadzą mu określoną liczbę kostek, powiększoną o kostki jakie otrzyma ze swojego sztabu. Kostki te będzie mógł przeznaczyć na zyskanie inicjatywy, wydanie rozkazów, ale także kilka innych czynności (np. dodać do testów morale jednostek itp). Trzeba będzie nimi rozsądnie zarządzać, żeby nie brakło ich w kluczowym momencie.
Wszystko zaczyna się od inicjatywy, gracze rzucą wybraną przez nich ilością kostek i kto sumarycznie wyrzuci więcej, ten zyska inicjatywę. Wtedy będzie mógł wydać rozkaz jednemu swojemu korpusowi. Rozkazy będą dwa:
– ofensywa, pozwalająca na każde działanie, jakikolwiek ruch, szarżę – gdzie sobie gracz wybierze,
– defensywa, ograniczająca ruchy do bronionego obszaru (na którym aktualnie przebywa korpus).
Oprócz tego rzucając za powodzenie danego rozkazu będą mogły wypaść jeszcze 3 inne ewentualności, które określą co można, a czego nie można robić. Odpowiedzi na to pytanie udzieli charakter generała – każdy generał będzie dysponował charakterem, wybranym spośród 3 różnych. Np. jeśli rzut na ofensywę nie do końca się uda, to agresywny dowódca korpusu i tak przejdzie do ofensywy, ale już neutralny zatrzyma się w miejscu. Charakter generałów będzie zatem bezpośrednio wpływał na ich zachowanie w różnych sytuacjach i wódz naczelny, wiedząc kto dowodzi, będzie musiał dostosowac swoje zamierzenia do dowódców, których posiada. Trudno przeprowadzić głębokie oskrzydlenie, mając kiepskich wykonawców, z drugiej strony szkoda marnować np. Stonewalla na bierną defensywę.
Aktywowany korpus przeprowadzi wszystkie swoje ataki, ruchy, strzelania i walki. Jeśli zaatakuje korpus przeciwnika, go gracz B będzie mógł aktywować w odpowiedzi swój korpus. W zależności co zrobi, tak będzie mógł postępować tym zaatakowanym korpusem.
Zatem gdy przykładowo Longstreet już wykona wszystkie swoje ataki, ruchy i skończymy walki przeciwko np. Sicklesowi, to swoją kolejność będzie miał gracz Unii. Ponieważ jednak wydał już rozkaz w odpowiedzi na ataki Longstreeta, więc kolejność znowu przechodzi na Konfederatów. Gdyby Unia nie wydała żadnego rozkazu Sicklesowi, to mogłaby teraz poruszyć jeden swój korpus. Gracz B (Unia) może też spróbować odzyskać inicjatywę, ale do tego trzeba wydać kostki i rzucić więcej niż przeciwnik – tym samym zabraknie nam kostek na ruszenie niektórych korpusów…
Tym samym posiadanie inicjatywy będzie miało o wiele większe znaczenie.
Zatem wszystkie działania będziemy wykonywać naprzemiennie korpusami. Jeden korpus gracza A (od rozkazów po walkę), potem jeden korpus gracza B i tak dalej. Aż do wyczerpania kostek dowodzenia lub rezygnacji z wydawania rozkazów.
Projekt kart dowódców – kliknij na kartę, aby ją powiększyć.
Rozkazy będzie wydawać się tylko dowódcom korpusów, lub w wyjątkowych przypadkach pojedynczym dywizjom (szkoda kostek, ale czasem trzeba aby wzmocnić jakiś zagrożony odcinek). Natomiast dowódcy dywizji w ramach korpusu jeśli tylko będą w zasięgu dowodzenia, to będą postępować zgodnie z rozkazem jaki ma cały korpus. Jeśli znajdą się poza nim, to potraktujemy ich jakby nie mieli rozkazu i zachowają się zgodnie ze swoim charakterem.
System taki oznacza, że część planowania zostaje przesunięta do fazy ataków, gdyż wybierając ofensywę nie musimy z góry wyznaczać dokąd ma ona zmierzać. Ten sekret trzymamy w naszej głowie i ujawnimy go deklarując ataki dywizjami naszego korpusu na przeciwnika.
Aby zobrazować różnicę z BW-N możemy na koniec dodać, iż aktualnie opis dowodzenia w BW-Lee zajmuje 6 stron, w przeciwieństwie do 20 stron w BW-N (dowodzenie, zaawansowane dowodzenie i rozdział o generałach).
Mamy nadzieję, że system przypadnie Wam do gustu, wszelkie uwagi są mile widziane. Zapraszamy od razu na Pyrkon (8-10 kwietnia) do Poznania, gdzie będzie można zagrać w testowe zasady BW-Lee.
Za jakiś czas kolejne informacje dotyczące systemu.
GM Boardgames - miniature wargaming blog 