Napoleońska ciekawostka – relacja z wizyty w „Museo Napoleonico” w Hawanie część I.

Muzeum napoleońskie w Hawanie zostało otwarte w 1961 roku, już po zwycięstwie rewolucji, choć plany jego stworzenia istniały wiele lat wcześniej. Jego podstawą stała się imponująca kolekcja ponad 7.500 napoleońskich pamiątek, przywieziona na Kubę przez wielu lokalnych filantropów, z których największe zasługi miał Julio Lobo.

Pierwszą napoleońską pamiątkę na Kubę przywiózł doktor Francesco Antommarchi, który był lekarzem Napoleona w jego ostatnim okresie życia na wyspie Św. Heleny. Antommarchi po śmierci cesarza Francuzów, wyjechał na na największą karaibską wyspę i osiedlił się w Santiago de Kuba. Przywiózł ze sobą kilka pamiątek, m.in. pośmiertną maskę Bonapartego.

W latach 90tych muzeum mocno podupadło, ale dzięki otrzymaniu nowych funduszy, z różnych źródeł, w 2011 roku, po trwającej kilka lat renowacji, ponowie otworzyło swoje podwoje. Na ceremonię otwarcia przybyła Alix de Foresta, wdowa po Ludwiku Marii Bonapartym, potomku Hieronima Bonapartego (a więc brata Napoleona).

Muzeum umiejscowione jest w pięknym neorenesansowym pałacu, którego budowę ukończono w 1929 roku. Nadano mu nazwę „La dolce dimora” czyli „słodki dom”.

Przybycie do muzeum nie jest trudne, chociaż nie każdy taksówkarz wie, gdzie jest zlokalizowane. Jeśli jednak dysponujecie mapą, będzie to dosyć łatwe. Muzeum znajduje się 100 metrów od budynków głównych uniwersytetu w Hawanie i w tą okolicę należy skierować swoje kroki.

Wstęp nie jest drogi, można też wykupić pozwolenie na fotografowanie, z czego skrzętnie skorzystałem. Panie w muzeum chętnie opowiedzą wam o wszystkich pamiątkach w danej sali, chociaż tylko po hiszpańsku. Zrobią to nawet, jeśli Wy nie znacie hiszpańskiego. Za takie opowiadanie należy uiścić zwyczajową opłatę 1CuC.

Zapraszam do obejrzenia poniższej fotorelacji.

Wejście do Museo napoleonico w Hawanie, przy ul. San Miguel, w śródmieściu stolicy Kuby. Stąd jest niecałe 100 metrów do budynków głównych uniwersytetu.

Jeszcze jeden widok na wejście do muzeum.

Muzeum jest usytuowane w pięknym neorenesansowym pałacu, projektu Evelio Govantesa i Félixa Cabarrocasa. Pałac należał przez dłuższy czas do Orestesa Ferrary.

Budynek muzeum. Widok od strony jednego z ogrodów.

Muzealny ogród.

W ogrodzie oczywiście Napoleon 🙂

Po wejściu do budynku, zakupieniu biletu wstępu oraz pozwolenia na fotografowanie (razem 8 CuC, czyli Peso Convertible, które ma podobną wartość jak dolary amerykańskie), wchodzimy do pierwszego pomieszczenia po lewej stronie. Widoczne na zdjęciu schody prowadzą na następne piętro.

Główna sala pałacu/muzeum, dawniej pełniła funkcje balowe i reprezentacyjne, dziś służy ekspozycji napoleońskich pamiątek.

Bonaparte jako I konsul.

Napoleon Bonaparte.

Widok z sali głównej na podwórze.

Edouard Detaille – Kampania w Egipcie.

Jacques Francois Swebach Desfontaines – Bitwa pod górą Tabor.

Jean – Leon Gerome – „Edyp”.

Na środku głównej sali znajduje się marzenie napoleońskiego wargamera. Wielka kolekcja figurek.

Napoleon, jego wojska, a także przeciwnicy (na niektórych następnych zdjęciach).

Po lewej stronie, na przedzie armii car Aleksander.

Po lewej stronie, na przedzie armii, car Aleksander I.

Z sali balowej przechodzi się do kolejnego pomieszczenia, w którym prezentowana jest broń. Można znaleźć tam kilka bardzo ciekawych egzemplarzy. Na zdjęciu bęben i dwie szable, niestety tym razem nie sfotografowałem podpisu i nie mogę ich dokładnie zidentyfikować.

Kirys i kask karabiniera.

Zbliżenie na piękny detal kirysu karabiniera.

Zbliżenie na kask karabiniera.

Kirys i hełm kirasjera.

Luneta, którą posługiwał się Napoleon na wyspie Św. Heleny.

Szabeltas podoficera huzarów.

Puginał mameluka.

Kilka ciekawych szabli. Skrajna po lewej (jest osobno szabla, osobno pochwa) należała do jednego z adiutantów marszałka Lannesa. Prosta szpada należała do jakiegoś dygnitarza na dwórze króla Józefa Bonapartego. Tej po prawej nie mogę zidentyfikować.

Szabeltas generała Freemantle’a.

Szabla konnego szasera z epoki konsulatu.

Epolety i czako oficera 24 pułku piechoty.

Nie mogło zabraknąć też artylerii, choć małych kalibrów 😉

Jeden z ciekawszych eksponatów muzeum; kapelusz Napoleona.

Para pistoletów.

Nie samą bronią człowiek żyje. Klarnet z epoki.

To opis eksponatów tylko z parteru muzeum. W następnych odcinkach opiszę kolejne piętra, gdzie można odnaleźć dużo mebli, wspaniałych obrazów, listy, maskę pośmiertną Bonapartego i olbrzymią bibliotekę. Znajdzie się także miejsce na widoki Hawany z najwyższego piętra muzeum.

Serdecznie zapraszam do lektury. Z chęcią też poznam wszelkie uwagi na temat muzeum oraz relacji. Jeżeli gdzieś w opisie popełniłem błąd merytoryczny, to proszę też o tym napisać.

Miłego weekendu.